Η κιθάρα του βαρελιού έχει αγαπηθεί βαθιά από την πλειοψηφία των εραστών κιθάρας, όπως το πρότυπο κλασικό σώμα κιθάρας, ο πιο δημοφιλής τύπος ακουστικής κιθάρας, είναι κατάλληλο για σχεδόν οποιοδήποτε είδος μουσικού στυλ απόδοσης.
Λέγεται ότι σχεδόν όλοι οι λάτρεις της κιθάρας έχουν κρατήσει το "λίπος και το μεγάλο" D Barrel Piano, σήμερα αφήστε το Xiaobian να σας πάρει για να αναθεωρήσει αυτό το "Heart-Throb" τύπου πιάνο.
Το βαρέλι D είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος βαρελιού στην κιθάρα, χάρη στο μεγάλο και παχύ σώμα του βαρελιού, στο μεγάλο κουτί ήχου, στον μεγάλο όγκο, στον ισχυρό συντονισμό και στο πυκνό μπάσο.
Μεταξύ των τριών μεγάλων εμπορικών σημάτων ακουστικής κιθάρας στον κόσμο, η Martin Guitar χρησιμοποιεί πιο συχνά τον τύπο του βαρέλι για να κάνει κιθάρες, η οποία είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για μικρούς συνεργάτες που αγαπούν τους κλασικούς ήχους, κατάλληλοι για να παίζουν, να τραγουδούν και να συνοδεύουν.
D Πηγή τύπου κουβάδας
Το 1916, κατόπιν αιτήματος του λιανοπωλητή μουσικών οργάνων Oliver Ditson, CF Martin σχεδίασε το ορόσημο Dreadnought Body.
Το D-Body χρησιμοποιεί έναν μεγαλύτερο συντονιστή, ενώ παράλληλα επεκτείνει το πλάτος της μέσης των δύο συντονιστικών διαστημάτων, έτσι ώστε το D-Body να έχει μεγαλύτερο όγκο, πιο άφθονο μπάσο και ευρεία απόδοση ήχου.
Σύμφωνα με τη δημοφιλή μορφή της συνοδείας κιθάρας και της φωνητικής απόδοσης εκείνη την εποχή, η υψηλή ενσωμάτωση του στύλου μεταξύ των χορδών εξυπηρετούσε επίσης τη σταδιακή άνοδο της μεθόδου αναπαραγωγής.
Οι κιθάρες D-Model ήταν καλά δεκτές στην αγορά και το 1931 ο Martin άρχισε να πωλεί D-Models με το δικό του εμπορικό σήμα. Το 1960, ο Gibson εισήγαγε το "Hummingbird", μετά από το οποίο όλοι οι μεγάλοι κατασκευαστές κιθάρας άρχισαν να προσθέτουν παραγωγή τύπου D.
Ο ρόλος του σχήματος του βαρελιού στο σχηματισμό του ήχου της κιθάρας
Για να διακρίνουμε διαφορετικά βαρέλια, βασίζουμε κυρίως στο σχήμα, το μέγεθος, το πάχος του βαρελιού και τον βαθμό κάμψης της μέσης.
Το μέγεθος και το πάχος του κιβωτίου καθορίζουν την ταχύτητα αντανάκλασης του αέρα και τον ήχο μέσα στο κουτί.
Μεγάλο πλαίσιο περιοχής, μεγαλύτερο πλάτος, χαμηλότερη συχνότητα κραδασμών, ανοιχτό και χαμηλό ήχο. Επειδή έχει μια μεγάλη επιφάνεια επαφής, μπορεί να οδηγήσει περισσότερους κραδασμούς αέρα και ο ήχος που ακούμε είναι πληρέστερος. Αντίθετα, όταν η περιοχή του πίνακα μειώνεται, το πλάτος του μειώνεται, η συχνότητα επιταχύνεται, ο ήχος γίνεται δυνατός και ο ήχος είναι πιο συγκεντρωμένος επειδή η επιφάνεια επαφής είναι μικρή.
Πάχος κουτιού, η αλήθεια είναι παρόμοια. Όσο πιο παχύτερο είναι το κουτί, τόσο περισσότερο μπορεί να φιλοξενηθεί ο αέρας και η μετάδοση συντονισμού είναι πιο εκτεταμένη. Όσο πιο λεπτό είναι το κουτί, τόσο πιο γρήγορα ο ήχος αντικατοπτρίζεται και ο σαφέστερος ο ήχος που ακούμε.
Το σχήμα ενός βαρελιού, που συνήθως καθορίζεται από την αναλογία της άνω και κάτω μέσης. Η ύπαρξη της μέσης είναι κυρίως να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο κινείται η δόνηση στο κιβώτιο κιθάρας, τόσο πιο προφανής είναι η μέση, τόσο καλύτερη είναι η επίδραση της συλλογής μεσαίας συχνότητας και ο πιο συγκεντρωμένος και ο καθαρισμός του ήχου.
Ο κάδος D χαρακτηρίζεται από ένα μεγάλο κιβώτιο και μια ανεξάρτητη μέση.
Το σώμα είναι μεγάλο και βαθύ, πράγμα που σημαίνει ότι ο όγκος είναι δυνατός και χαμηλός. Ο ήχος είναι πιο παχύς και τρελός από άλλα βαρέλια. Ως αποτέλεσμα, ήταν πολύ δημοφιλές όταν η μουσική rock και bluegrass ήταν δημοφιλής, γι 'αυτό το σχήμα D είναι τόσο συνηθισμένο σήμερα.
